కవితా సంద్రం

కవిత్వమా...!
నీవొక మహా సముద్రానివి!
సముద్రపు కెరటాల్లా
నీవు ఎగసి పడుతూనే ఉంటావ్!
హృదయ తీరం చేరి
మమ్ము నీలోనికి
లాగుతునే ఉంటావ్!
సంద్రంలా లోతు గ ఉంటావ్!
నిండు గర్భినిలా కవితలు
కంటూనే ఉంటావ్!
నీ పురిటి నొప్పులే
మాలో భావావేశాలై
పండంటి ఓ కవితకు
జన్మనిస్తాయి!!
కడలి జల బిందవుల్లా
నీలోని పద బిందువులకు
అంతేలేదు!!
అందుకే మేము రోజూ
నీ తీరం చేరి సేదదీరుతాం!!
తోడుకున్నవారికి తోడుకున్నంత
కవన సంపదనిచ్చే
అనంత విశాల విరించి
విశారదవు నీవు!!